Озонот своето име го добива по озеинот, благодарејќи на необичниот мирис кој настанува при ударите на гром за време на силните бури.
Озонот (О3, бледо сино гас со специфичен мирис) за прв пат бил откриен во 1840 година од страна на германско – швајцарскиот хемичар по име Кристијан Шенбејн.
По студиите направени за неговите силни дезинфекциони својства во 1857 година од страна на францускиот хемичар Мариус Пол Ото бил создаден првиот генератор на озон. Неговата употреба во прво време била за дезинфекција, стерилизација, елиминација на некои мириси и отрови, складирање на производи.
Во 1896 година, големиот Никола Тесла го патентирал првиот генератор на озон во Соединетите Американски држави. Исто така, на крајот на 19 век Тесла ја формирал „Компанијата Тесла Озон“ започнал со производство и продажба на озонирано маслиново масло со што почнала употреба и во белење на ткива што го прави одличен за употреба во голем сегмент на внатрешна и надворешна нега и заштита.