Karakteristikat farmakodinamike

Të dhënat nga studimet e kryera tregojnë se pjesët përbërëse të preparatit OZONE FACTOR përmirësojnë funksionin e sistemit kardiovaskular, zvogëlojnë efektet që lidhen me procesin e plakjes, kanë efekt kundër kancerit dhe efekt antiinflamator dhe antioksidues.

Farmakologjia eksperimentale

Efekt antiinflamator dhe antioksidues Te modelet e kafshëve është treguar se OZ përmirëson qarkullimin e gjakut dhe furnizimin me oksigjen të indeve ishemike. Studime të shumta përmbajnë dëshmi se korrigjimi i stresit oksidues kronik të shkaktuar nga rritja e enzimave antioksiduese gjatë aplikimit të ozonit rrit diferencimin e eritroblasteve. Kjo rezulton me rritje progresive të eritrociteve dhe para-kondicionim të tyre që të bëhen rezistuese ndaj stresit oksidues, proces i njohur si "parakondicionimi oksidues". Ozoni gjithashtu ka rritur edhe nivelet e prostaciklinës (vazodilatator i njohur) te kafshët laboratorike.

Efektet mbi sistemin kardiovaskular

Të dhënat nga studimet eksperimentale të kryera mbi modele të ndryshme shtazore të arteriosklerozës, hipertensionit dhe hiperkolesterolemisë mbështesin lidhjen midis stresit oksidues dhe mosfunksionimit endotelial. Polifenolet e vajit të ullirit rritën përqendrimin e monoksidit nitrik në kafshët eksperimentale dhe parandaluan formimin e agjentit të fuqishëm oksidues peroskinitrat (Perona dhe bashkëpunëtorët, 2006), përveç kësaj fenolët reduktojnë homocisteinën dhe me atë edhe potencialin adeziv të entodelit (Manna dhe bashkëpunëtorët, 2009)

Efekti mbi procesin e plakjes

Efekte të dobishme të aplikimit profilaktik të trajtimit me OZ në zvogëlimin e efektit të stresit oksidues dhe procesit të plakjes ishin treguar në një numër të madh të modeleve shtazore. Aplikimi i dozave të vogla të OZ ishte caktuar se ka efekt të dobishëm dhe lehtëson ndryshimet në zemrën dhe hipokampusin që ndodhin si rezultat i plakjes tek minjtë. Studime shtesë kanë treguar se trajtimi me OZ mund të ndikojë në mekanizmat, që janë përfshirë në balancimin e potencialit redoks të çrregulluar gjatë plakjes. Te minjtë është vërejtur reduktim i shënuesve të oksidimit të lipideve dhe proteinave, zvogëlim i depozitimit të lipofuscinës, normalizim i niveleve të glutationës dhe normalizim i aktivitetit GPx në indin kardiak të plakur. OZ gjithashtu ka zvogëluar sosjen e energjisë së zemrës dhe hipokampusit tek minjtë, e cila shoqërohet me procesin e plakjes. Shkencëtarët dyshojnë se përmirësimi i vëzhguar është për shkak të rritjes së kalciumit në citoplazmën e qelizave të zemrës, si dhe rivendosjen e aktivitetit të dëmtuar Na + - K + ATP në zemrën dhe hipokampusin.

Farmakologjia klinike

Efektet mbi sistemin kardiovaskular

Сите изведени проспективни студии укажуваат на поволниот ефект кој исхраната богата со маслиново масло го има врз целокупното здравје, особено врз кардиоваскуларниот систем. Епидемиолошките студии покажале дека медитеранскиот начин на исхрана (богат со девствено маслиново масло) го редуцира ризикот од кардиоваскуларни нарушувања преку подобрување на главните фактори на ризик за кардиоваскуларна болест како липопротеинскиот профил, крвниот притисок, метаболизамот на гликоза и антитромботичниот профил. Позитивната моделација е применета и врз ендотелијалната функција, степенот на инфламација и оксидативниот стрес.Во различни студии спроведени кај луѓе било забележано дека конзумацијата на оброци со маслиново масло со боат фенолен состав ја подобрува функцијата на ендотелот во поспрандијалниот период (Vogel и сор.2000; Karatzi и сор.2008; Fuentes и сор.2008; Ruano и сор.2007). Најголемите студии се спроведени во земјите од Јужна Европа. Кај Шпанската популација била следена асоцираноста внесот на маслиново масло со редукцијата на ризикот од смртност од било која причина и смртност од специфична причина при што била регистрирана најголема редукција на кардиоваскуларната смртност (44% редукција на ризикот споредено со лицата кои не консумирале маслиново масло). Било забележано дека постепеното зголемување на внесот на маслиново масло било поврзано со намалува на разикот од кардиоваскуларна смрт (зголемувањето од 10 g na 2000 kcal резултирало со пад на ризикот на 13%) (Buckland и сор.2012). Во две понови проспективни студии исто за асоцираноста помеѓу внесот на маслиново масло и инциденцата на коронарна болест била регистрирана значајна редукција на радиоваскуларниот ризик (-44%) при споредба на кварталите кои имале најгол дневен внес на маслиново масло споредено со оние кои најмалку го применувале ( : 31,2 g/d наспроти 15g/d –италјанската студија EPICOR) (Bendinelli и сор.2011); помала редукција на ризикот (-22%) кај масивните консумери (> 28.9 g/d) била забележана во шпанската кохортна студија (Buckland и сор.2012). Во три студии спроведени во Франција учесниците кои интензивно внесувале маслинво масло имале за 41% понизок ризик од инсулт споредено со оние кои никогаш не го користеле (Samieri и сор.2011). Познато е дека церебралниот вазоспазам по субарахноидално крварење е еден од клучните фактор кои отежнуваат во рехабилитација на пациентот. Во анимален модел бил испитан ефектот на интравенска терапија со О3 врз вазоспазам на феморалната артерија кај стаорци. Резултатите од хистопатолошките и морфометричките анализи покажале дека третманот со О3 ги намалил морфометричките промени, нарушувањата на ендотелот и хеморагијата кои се јавуваат како последица од вазоспазамот. Овие сознанија за анти-оксидативните и анти-инфламаторните ефекти на О3 укажуваат на потенцијалот од употребата на О3 како терапија за постхеморагичен авзоспазам.

Efekti antiinflamator dhe antioksidues

Биле спроведени дополнителни студии изведени кај луѓе за испитување на поволниот екефт на терапијата со озон како ОЗ-АНТ во комбинација со Q10, аплициран перорално. Во овие испитувања биле одредувани нивоата на потентниот антиоксидант SOD и каталазната активност во контролна група на испитаници и две активни групи кои примале или само озон или озон во комбинација со Q10. Резултатите покажале сигнификантно зголемување на SOD и незначаен пораст на каталзаната активност во О3 + Q10 споредено со контролата. Исто така, во О3 + Q10 групата било забележано значајно намалување на концентрацијата на малондиалдехид (продукт на липидната преоксидација и индикатор за оксидативното оштетување на клеточните мембрани).
Во рандомизирана студија ин виво биле проценувани промените во експресијата на гени во мононуклеарите на здрави доброволци по внес намаслиново масло со висока и ниска содржина на феноли. Биле забележани сигнификантни промени во генетската експресија поврзана со инфламацијата и оксидативниот стрес помеѓу групата која употребувала маслиново масло и контролната група. Исто така, било утврдено сигнификантно линеарно намалување во однос на фенолната содржина на маслото во генетската експресија како одговор на инфламација (интерферон гама, Rho-GTP-аза активирачки протеин 15) и оксидативен стрес (адренергични бета 2 рецептори).

Ефект врз процесот на стареење и Алцхаjмеровата болест

Микроконституентите присутни во девственото маслиново масло покажале антиоксидативни својства и капацитет за подобрување на функцијата на ендотелот кај луге. Дополнително, била забележана модификација на хемостазата и анти-тромбосклеротични екет.
Различните опсервациски студии спроведени кај луѓе покажале дека внесот на незаситени масти има протективна улога против падот на когнитивните функции при стареење и кај пациентите со Алцхајмерова болест.
Научниците од Луис Кац, факултетот за медицина на Универзитетот Темпл, студија публикувана во списанието Annals of Clinical and Translational Neurology. Го потенцираат сознанието дека екстра девственото маслиново масло го намалува формирањето на бета-амилоид плакетот и неурофибрилаторните јасли – класични индикатори на Алцхајмерова болест. Во друга студија пак, Проф. Доменико Пратико со својот тим открил некои од механизмите кои стојат позади заштитните својства на маслиновото масло. Активните супстанции од маслиновото масло, имале зголемено ниво на автогафија во мозочните клетки и намалено ниво на амилоидни плаки и хиперфосфориларен тау-протеин кој е одговорен за неврофибриларните јазли кои продонесуваат за дисфункција на нервните клетки и се асоцирани со појава на Алцхајмерова болест. Животните биле поделени во две групи по што на крајот од студјата биле забележани огромни разлики во изгледот и функцијата на мозочните клетки односно, синаптичките врски биле подобро сочувани кај глувци на кои им се давало маслиново масло и кај нив дошло до зголемување на процесот на автофагија. Кај активната група на експериментални животни била забележана и подобра меморија и способност за учење.

Ndikimi mbi procesin e plakjes dhe sëmundjen e Alzheimerit

Vaj i ullirit i virgjër përmban shumë lëndë ushqyese, të cilat antioksidantë të provuar, për shkak të të cilëve, ndër të tjera, i atribuohen vetive antikancerogjene. Rezultatet e disa studimeve të kryera në Spanjë kanë treguar se vaji i ullirit ka një efekt të dobishëm në pacientët me kancer të gjirit. Polifenolet antioksiduese, që përmbahen në vajin e ullirit të shtrydhur të ftohtë, zvogëlojnë efektin e gjenit HER2, i cili lidhet me zhvillimin e kancerit të gjirit. Dr.Javier Menendez nga Instituti katalonik i onkologjisë dhe Dr. Antonio Segura Carretero nga Universiteti i Granadës, duke testuar se cilët përbërës janë më efektivë kundër kancerit të gjirit, kanë konstatuar se vaji i ullirit i parafinuar cilësor përmban një numër të madh të përbërësve "fitokimikë" që mund të shkaktojnë vdekjen e qelizave malinje. Acidi oleik, si përbërësi kryesor i vajit të ullirit, bllokon veprimin e onkogjeneve HER-2 / neu, të cilat janë zbuluar te 30% të pacientëve me kancer të gjirit dhe shkaktojnë zhvillimin e malinjitetit.

Përdorimi në mjekësinë tradicionale

Karakteristikat shëruese të vajit janë njohur prej kohësh në kohët e lashta. Në mjekësinë popullore, vaji i ullirit përdoret për shkak të efektit pozitiv mbi mbrojtjen imune të trupit, për detoksifikim, vendosjen e bilancit energjetik, reduktimin e nivelit të kolesterolit, si parandalim të sëmundjeve kardiovaskulare, për normalizimin e presionit të gjakut. Vaji i ullirit përdoret shpesh edhe si ilaç popullor për djegiet, lëkurën e yndyrshme, njollat e pigmentit, kafshimin e insekteve dhe në formë të kompresave të nxehta përdoret edhe për trajtimin e ulcerave të lëkurës. Vaji i ullirit i virgjër përdoret tradicionalisht në trajtimin e gurëve biliare. Vaji në mënyrë natyrore stimulon sekretimin e biliares dhe nxjerrjen më të lehtë të gurëve të pranishëm në qesen biliare dhe kanalet biliare. Disa njerëz e përdorin vajin e ullirit si agjent natyral i klizmës, pastaj për inflamacion të zorrëve ose lukthit për optimizimin e funksionit të sistemit të tretjes, për trajtimin e hemorroideve gjakderdhëse, si një ilaç për nyjet e ngurta dobët të lëvizshme. Përveç vajit të ullirit, në mjekësinë popullore përdoret gjethi i ullirit, që sot në barnatoret bimore u rekomandohet (në formë çaji) personave me sheqer të lartë në gjak (diabet). Ozoni përdoret që nga shekulli i 19-të për të trajtuar gjendje të ndryshme si: rregullimi i funksionit të sistemit imunitar, përmirësimi i metabolizmit të qelizave, rregullimi i metabolizmit të lipideve dhe përmirësimi i qarkullimit të gjakut, lehtësimi i simptomave të dhimbjes së kokës, çrregullime të ndryshme neurologjike, zvogëlimi i efekteve negative nga pirja e duhanit, për balancimin e statusit hormonal, për përmirësimin e qarkullimit të gjakut. Përdorimi i tij dihet se përmirëson lodhjen, pagjumësinë, mungesën e energjisë, problemet e përqendrimit dhe lodhjen kronike.

Karakteristikat toksikologjike

Ka të dhëna të kufizuara në lidhje me karakteristikat toksikologjike të pjesëve përbërëse të preparatit. Të dhënat e kufizuara dhe rezultatet nga studimet toksikologjike të publikuara dhe farmakologjia e sigurisë e përbërësve të produktit tregojnë toksicitetin e pranueshëm të OZONE FACTOR për popullatën e përgjithshme.

Siguria klinike / farmakovigjilenca

Analiza e rezultateve të studimeve klinike të kryera në lidhje me sigurinë e vajit të ullirit të pasuruar me ozon, përvojat e fituara nga përdorimi i deritanishëm si dhe të dhënat letrare për produktin OZONE FACTOR tregojnë një profil të pranueshëm të sigurte të preparatit dhe mungesë e efekteve anësore serioze gjatë përdorimit të tij. Gjatë përdorimit të ozonit është vërejtur paraqitje e reaksionit alergjik, gjakderdhje (zakonisht te njerëzit me çrregullime të koagulimit), konvulsione (për shkak të efektit stimulues në sistemin nervor qendror). Sasi të mëdha të ozonit irritojnë sistemin e frymëmarrjes, pastaj mukozën e syve dhe kanalet e lotit dhe për shkak të kësaj shkaktojnë lotimi, mund të shkaktojnë paraqitje e kataraktit, si dhe sëmundje në lidhje me ndryshimet e sistemit imunitar. Përqendrimet e larta janë lidhur gjithashtu me edemë pulmonare, hemorragji dhe ulje e shkëmbimit të gazrave nëpër membranat alveolare.

Ulliri (Olea europea) është një pemë e vogël në familjen e ullinjve Oleaceae. Ulliri buron nga pjesët lindore të Mesdheut, si dhe nga Irani verior (bregdeti i Detit Kaspik). Ulliri rritet vetëm në pjesët jugore, të ngrohta, në temperaturë deri në 10 gradë Celsius. Ullinjtë e parë u mbollën pothuajse më shumë se 6,000 vjet më parë, dhe që atëherë janë vlerësuar shumë në ushqimin, mjekësinë dhe kozmetikën.

Fruti i ullirit konsumohet më së shumti, i cili hahet i papërpunuar ose i konservuar, por popullariteti i ullinjve lidhet edhe me vajin, që merret nga fruti dhe për shkak të vetive të dobishme mbi shëndetin, quhet "ari mesdhetar".

Fruti i ullirit përmban rreth 35% vaj. Vaj ulliri cilësor ka një shije pak të hidhur, ngjyrë të gjelbër dhe aromë të frutave. Era e rëndë e vajit të ullirit është shenja e cilësisë së dobët dhe vjetërsimit të vajit të ullirit.

Dallohen 3 lloje të vajit të ullirit:

-Девствено маслиново масло (olio vergine) – најздраво и најквалитетно маслиново масло, кое се добива со првото ладно цедење на здравите маслинки, при што семката на маслинката не смее да се здроби. При постапката на цедење не се употребува топлина, па е дозволено само т.н. „ладно цедење“. Девственото маслиново масло има под  1% слободни масни киселини. Нутриционистите, екстра-девственото маслиново масло го сметаат за исклучително здрава храна, богата со хлорофил, каротин, лецитин  (природен антиоксиданс кој го стимулира метаболизмот на мастите, јаглехидрантите и протеините), полифеноли (антиоксиданси) и есенцијални витамини D, E и К.

– „Provence“ масло, наречено по југоисточното подрачје на Франција, од каде што потекнува е масло од втор квалитет, при чие цедење се оди до згмечување на семките на плодот, но и при оваа постапка на цедење не се употребува топлина.

– „Дрвено” маслиново масло – масло со најслаб квалитет, а се добива со повторно цедење на остатоците по производство на  „Provence“  маслото и под дејство на топлина. Маслото добиено на овој начин се користи исклучиво за производство на сапуни и технички масла.

Vaji i ullirit është i pasur me acide yndyrore të pangopura, duke përfshirë acidin oleik, palmitik dhe linolenik. Përveç kësaj, vaji i ullirit i virgjër si substanca aktive përmban antioksidantë fenolikë, duke përfshirë fenole të thjeshta, sekoiridoide aldehide, flavonoide dhe lignane.

Ozoni është gaz pa ngjyrë me erë karakteristike, me molekulë shumë të tretshme hidro të tretshme, që përbëhet nga tre atome të oksigjenit. Ozoni si oksigjen triatomik ka një strukturë molekulare të paqëndrueshme për shkak të gjendjes natyrore të mezomerit, që vështirëson arritjen e përqendrimeve të larta të ozonit dhe ndryshe nga oksigjeni i zakonshëm, ose diatomik (O2) është më pak i pranishëm në atmosferën. Shkëndijat elektrike dhe rrezatimi ultravjollcë mund të shkaktojnë që oksigjeni i zakonshëm të shndërrohet në ozon. Prania e ozonit ndonjëherë shkakton një erë të dukshme pranë prizave elektrike.

Озонот бил откриен во 1840 година и набрзо потоа следела експанзија на научни испитување за проценка на неговите многубројните ефекти. Иако во медицината озонот се применува уште во 19-тиот век, ставовите околу користа наспорти шнетноста од третманите засновани на озон се контроверзни. И покрај поделените ставови достапни се различни третмани базирани на употребата на озон гас и неговиот терапевтски ефект врз човековото тело. Истражувањата покажале дека динамичната резонантна структура на озонот ги олеснува физиолошките интеракции при третман на различни патогени. Тој е силен антиоксидант, со изразени фезинфекциони својства, заради кои се користи во процесите на прочистување на водата, храната, потоа за елиминација на микроорганизмите од апаратите во домачинство и за стерилизација во здравствените институции.

Според механизамот на дејство озонот потсетува на про-лек бидејќи ја модифицира својата структура по реакција со други молекули со што се создаваат нови активни супстанции односно се стимулира ендоген каскаден одговор. Од друга страна пак, озонот има способност и директно да стапува во интеракција со фосфолипидите, липопротеините, клеточните мембрани на бактериските клетки и виралните каспиди. Специфично, третманот со О3 индуцира умерен оксидативен стрес при интеракција со липидите што резултира со зголемена ендогена продукција на антиоксиданси, подобрена локална перфузија и доток на кислород како и стимулирање на имунитетот.